¿SON RARAS LAS MUJERES DE TALENTO? LES FEMMES DE GÉNIE SONT RARES?
Anne Rougée-ren antzezlana
Datorren martxoaren 8an, Emakumearen Nazioarteko Eguna dela eta Ikuskizunaren Arte eta Zientziak Masterreko ikasleek ¿Son raras las mujeres de talento? izeneko antzezlanaren lehen emanaldia antzeztuko dute, UPV/EHUko Berdintasunerako Zuzendaritzarekin elkarlanean. Paraninfo de la Facultad de Ciencia y Tecnología.
11:30 SARRERA LIBREA // ENTRADA LIBRE
Informazio gehiago nahi izanez gero, klikatu hemen.
Anne Rougée-ren " Les Femmes de génie sont rares? " lanaren egokitzapen bat da. Egileak bere zientzialari-bizibidea antzertirako bere zaletasunarekin konbinatzen du.
Generoaren eta sorreraren kontuaren gaineko lan baterako galdera probokatzailea. Gizon-mundu batean leku bat lortzeko aurka ipini zituzten zailtasunen bidez hiru emakume ibilbideak.
Emakumeak historian zehar ofizialki mundu zientifikotik kanpo utzita izan arren, zientzia ez da bakarrik gizon-gauza inoiz izan. Haietako asko –gehien bat klase pribilegiatuetako kideak- borroka egin zuten bazterketa hau gainditzeko eta ekarpen gakoak bere alor zientifikoetan egin zituzten: batzuek izengoitiak erabili behar izan zituzten bere kideek uko ez egiteko; bere lanen egiletasunari beste batzuek uko egin zioten edo bere arrakastak isildu ziren, gurasoekin, senarrekin, anai-arrebekin edo kolaboratzaileekin lotuz.
Haietako guztietako lan honetan hitz egiten da, bizitzak eta beste batzuekin alderatutako hiru aitzindari zientifikoko lanak bidez pertsonaia maskulinoak, hain zuzen ere: Marie Curie, kimikaria, (1867-1934) eta bere senarra eta kolaboratzailea Pierre Curie;
Ada Lovelace, matematikoa, (1815-1852) eta Charles Babbage bere aholkularia, eta
Émilie du Châtelet, fisikaria eta matematikoa (1706-1749) eta bere laguna eta amorantea Voltaire.
¿Son raras las mujeres de talento? antzerki-lana emakumeak arlo zientifikoan duen
desberdintasun- eta bazterketa-espazio horrekin jolasten da, zenbaitetan lausoa eta ezin
azalduzkoa. Hiru emakume talentudun, nekaezin eta zeregin zientifikoak guztiz erakargarriak zientziaren historian dagokien lekua lortzeko lehiatzen dira bere kideekin. Hiru emakumek bide luzea duen kontakizun batetik hitz egiten digute; haren argiak eta itzalak egungo gizartearen eta unibertsitatearen gain proiektatzen dira, unibertsitate-ikasle gazte batzuek antzerki itxura eman nahi dioten ilun-argi baten antzera, hemen eta orain, ikuskizunik gabe ia, ikuslearen begirada garbiaren aurrean.
XXI mendean bizi izan arren, oro har, emakumearen egoerak asko hobetu behar du baserri-munduan zein hirian edota herri aberatsetan zein behartsuetan ere, http://periodismohumano.com/mujer/ artikulu desberdinetatik ateratako hurrengo paragrafoetan irakur dezakegun bezala:
"Desberdintasunak ez du bakarrik bereizten aberatsei eta behartsuei, baizik eta gizonen eta emakumeen artean ere. Nekazaritza-lanaren feminizazioagatik arren ez du berdintasunezko birbanaketan eragin. Mexikoko baserri-emakumeek asteroko hogeita hamar ordu gehiago lan egiten dute baina, hala ere, % 40 ez dute berezko sarrera ekonomikorik
Lege aurrerakoi eduki eta emakume langileko kopuruak handituz jarraitu arren, Japon genero zuzentasun kontuetan atzeratuta dago. Azken urteetan sotilago bilakatu den diskriminazio orokorra dago. Egoera honek ez dio ustekabean harrapatzen Yuko Ogasawara, Tokion, Nihon-eko Unibertsitatearen soziologiako irakasleari. "Herri honetan lana eta familia konbinatzeak ezinezkoa izaten jarraitzen du, Herri honetan, enpresek lantzen ez dituzten emazteekiko gizonentzako soldata altuagoak ordaintzen dituzte. Denbora partzialeko enpleguari berriz ekiten dioten emakumeek soldata baxuak dituzte. Hauek orduanko errealitate ekonomikoaren arabera 70 urteetan sortutako arauak eta legeak dira, eta ez dute asko aldatu”.
No hay comentarios:
Publicar un comentario